Masa je osnovno, neodvojivo svojstvo svakog tela. Težina je sila, kojom telo pritiska podlogu ili zateže konac o koji je okačeno.

Svako telo trudi se da zadrži stanje mirovanja ili ravnomernog pravolinijskog kretanja, sve dok ga neko drugo telo ne primora da to stanje promeni.

Uzrok ubrzanog kretanja tela je sila, koja na njega deluje. Ubrzanje koje pri tom telo stiče je direktno srazmerno intenzitetu sile a obrnuto srazmerno masi tela.

Ukoliko prvo telo deluje na drugo telo nekom silom, tada će i drugo telo delovati na prvo telo istom takvom silom, samo suprotnog smera.

Kada je vektorski zbir svih sila koje deluju na telo jednak nuli, telo se nalazi u translacionoj ravnoteži.

Sila trenja se javlja kada čvrsto telo klizi po podlozi. Smer sile trenja je suprotan smeru kretanja tela.

Otpor sredine je sila koja se suprotstavlja kretanju tela kroz neku sredinu zbog međudelovanja tela i molekula sredine, kroz koju telo prolazi.

Moment sile je uzročnik promene rotacionog kretanja. Zavisi od primenjene sile i normalne udaljenosti napadne tačke od ose rotacije.

Moment inercije je fizička veličina koja govori u kojoj se meri telo opire pokušaju da mu se promeni način rotacije.

Poluga je svaka kruta šipka, koja može da rotira oko nekog oslonca.

Energija se ne može ni stvoriti ni uništiti. Može samo prelaziti iz jednog oblika u drugi.

Rad je mera pretvaranja energije iz jednog oblika u drugi.

Kinetička energija je energija kretanja.

Potencijalnu energiju ima telo koje se nalazi na visini u gravitacionom polju Zemlje.

Snaga je brzina vršenja rada.

Ako postoje dva tela čije su mase m1 i m2, a koja se nalaze na međusobnoj udaljenosti r, tada između njih deluje privlačna sila, koja je direktno srazmerna proizvodu njihovih masa, a obrnuto srazmerna kvadratu njihove međusobne udaljenosti.

Prva kosmička brzina je brzina koju treba saopštiti nekom telu da bi se ono kretalo oko Zemlje u orbiti čiji je poluprečnik jednak poluprečniku Zemlje.