Zonska teorija kristala objašnjava električnu provodljivost na osnovu kvantno-mehaničkih pravila.
Vidi lekciju
Poluprovodnici
Elementi IV grupe elemenata kod kojih su nosioci električne provodljivosti elektroni i šupljine.
Vidi lekciju
Atomsko jezgro
Jezgro atoma čine protoni i neutroni, koji se jednim imenom nazivaju nukleoni. Nukleoni su u atomskom jezgru vezani jakom nuklearnom silom, koja ima veoma kratak domet i van jezgra se ne može opaziti.
Vidi lekciju
Prirodna radioaktivnost
Prirodna radioaktivnost je spontani, slučajni događaj kojim nestabilni izotop prelazi u neko stabilnije stanje. Tempo radioaktivnog raspada zavisi od preostalog broja nestabilnih izotopa i opisuje se periodom poluraspada.
Vidi lekciju
Radioaktivni raspadi
Alfa, beta i gama raspad su mehanizmi kojima nestabilna jezgra postižu stabilniju konfiguraciju, tako što emituju odgovarajuću česticu i oslobode se viška energije.
Vidi lekciju
Radioaktivno datiranje
Radioaktivno datiranje je postupak utvrđivanja starosti minerala na osnovu odnosa količine radioaktvnog izotopa (pretka) i stabilnog izotopa (potomka).
Vidi lekciju
Fisija
Nuklearna fisija je cepanje teškog jezgra na dva manja, pri čemu nastaju radioaktivni otpad, jonizujuće zračenje i ogromna količina energije.
Vidi lekciju
Fuzija
Nuklearna fuzija je sjedinjavanje lakih jezgara u teže jezgro, pri čemu se oslobađa ogromna količina energije, bez radioaktivnog otpada.
Vidi lekciju
Dozimetrija
Zračenje koje prolaskom kroz medijum vrši njegovu jonizaciju se naziva jonizujuće zračenje. Takvo zračenje izaziva promene u organizmu, zbog čega ga je neophodno meriti i kvalifikovati.
Vidi lekciju
Biološki efekti zračenja
Pri prolasku kroz tkivo, zračenje vrši jonizaciju atoma i molekula, koji tom prilikom mogu biti oštećeni, nakon čega prestaju sa obavljanjem bioloških funkcija.
Vidi lekciju
Detektori zračenja
Detektori jonizujućeg zračenja se koriste za otkrivanje i merenje energije jonizujućeg zračenja. Dva dominantna tipa ovih detektora su jonizaciona komora i Gajger-Milerov brojač.
Vidi lekciju
Nastanak svemira
Svemir je nastao pre 13,8 milijardi godina, u događaju danas poznatom kao Veliki Prasak. Opažanja koja ukazuju na ovaj scenario su nepobitno širenje Svemira i pozadinsko zračenje, koje uniformno ispunjava ceo Svemir.
Vidi lekciju
Evolucija zvezda
Zvezde su gasne lopte formirane delovanjem gravitacije. Pogonsko gorivo svake zvezde je proces nuklearne fuzije, koji se odvija u njenom jezgru. Svaka zvezda živi dok ne potroši fuziono gorivo.
Vidi lekciju
Princip relativnosti
Specijalna teorija relativnosti se bazira na dva Ajnštajnova postulata:
1) Princip relativnosti važi u svim inercijalnim sistemima.
2) Brzina svetlosti ima uvek istu vrednost, bez obzira u kom sistemu se meri.
Vidi lekciju
Dilatacija vremena
Brzina protoka vremena zavisi od relativne brzine sistema u kojem se merenje vrši.
Vidi lekciju
Kontrakcija dužine
Dužina tela u smeru kretanja, merena iz sistema koji relativno miruje, se smanjuje u odnosu na istu dužinu merenu u sistemu koji se kreće.
E=mc^2
Pri brzinama bliskim brzini svetlosti, dodavanje energije telu povećava njegovu kinetičku energiju povećavanjem njegove mase, a ne brzine. Energija se pretvara u masu.
Vidi lekciju